Goede Avond,
Wat kan ik voor u doen? Met een iets te hoog decibel wisselt in één zin, de klank van haar stem minstens 2 octaven. Met haar tandpasta glimlach treedt ze ons tegemoet. De mooie dame van het restaurant waar ik met mijn cursist een hapje ga eten.
We worden naar een tafeltje gedirigeerd waar we zicht hebben op het reilen en zeilen van de werknemers in dit restaurant. Wat meteen opvalt is de manier van aanspreken, ze doen het allemaal op dezelfde manier. Vermoedelijk hebben ze goed begrepen dat klantvriendelijkheid een groot goed is en er is nadrukkelijk geoefend om dat duidelijk te laten merken met een ‘Wij-zijn-super-aardig-tegen-onze-klanten!’ attitude...
Wie ben je echt
Terwijl we daar zo zaten, observeerde ik tijdens het eten het gedrag van de dames als ze even niet bezig waren met gasten. De gezichtsuitdrukking terwijl ze iemand aan de telefoon hadden en de manier van spreken als ze elkaar spraken. Daar kwam onze persoonlijke gastvrouw aan, ‘Is alles naar wens?’ nog voor we konden antwoorden kwam er een ‘Ja?? Fijn zo!’ uit en ze draaien zich alweer om naar haar volgende gasten...
Goed bedoeld
Hoe goed ze het ook bedoelen, de 'gemaakte' vriendelijkheid voelt ongemakkelijk en ik krijg er jeuk van. Het is geen natuurlijk gedrag en daardoor ongeloofwaardig. Zo werkt dat ook als sprekers niet zichzelf zijn. Sprekers die teveel hun best doen aardig over te komen en nadrukkelijk werken met hun stem als ze spreken voor een groep.
Praat gewoon normaal, zoals je dat ook doet wanneer je iemand tegenover je aan tafel hebt zitten. Wees oprecht en gemeend vriendelijk, want echt voelt écht anders! Dus lieve dame, ontspan en wees gewoon jezelf, dan ben je goed genoeg. En wie weet kom ik dan nog eens terug ;-)